مقدمه
مقایسه میکسر های دیجیتال و آنالوگ : در گذشته ، تمامی میکسر ها آنالوگ بودند. اما بعد از معرفی میکسر های دیجیتال از دهه 1990 ، استفاده از میکسر های دیجیتال به طور چشمگیری افزایش پیدا کرد.
میکسر های دیجیتال ، همه کاره‌تر نسبت به میکسر های آنالوگ هستند. و می‌توانند کارایی های بیش تری داشته باشند. مثلا به سیگنال ، تنها توسط یک باتن ( کلید فشاری ) مسیردهی کنند. در ادامه ، میکسر های دیجیتال ، قابلیت های پردازشی بر روی سیگنال را نیز ارائه می‌دهند.
همانند کمپرسور ، نویز گیت ، ریورب ، حذف کن خودکار فیدبک ، تاخیر و… . همچنین میکسر های دیجیتال قابلیت نصب پلاگین ها را دارند. همین امر باعث شده که آنها قابلیت به روز رسانی را داشته و بتوان هر پلاگین مورد نیازی را برای شکل و فرم دادن به صدا ، بر روی آنها نصب کرد.
روی صفحه نمایش میکسر های دیجیتال می‌توان به راحتی اسپکتروم آنالیزور و دیگر آنالیزور های صدا را نشان داد در حالی که اسپکتروم آنالیزور به تنهایی ، دستگاهی گران است ، و نمونه های ارزان آن ، دقت زیادی ندارند و جزئیات را نشان نمی‌دهند.
میکسر های دیجیتال ، همچنین دارای تنظیمات بهتری برای مدیریت اسپیکر ها هستند. همانند کراس اور هایی با شیب بسیار زیاد و محدود کننده های توان. سیگنال پروسسور های دیجیتال ، می‌توانند برای برخی از کارهای ساده را اتوماتیک ، میکس کنند.
کنسول هایی که دارای فیدر های موتوری باشند ، می‌توانند اطلاعات فیدر را بخوانند یا پیاده کنند.
مقایسه تاخیر انتشار میکسر های دیجیتال و آنالوگ
یکی از مزایای میکسر های آنالوگ ، سرعت بسیار بالای آنها است. تقریبا همزمان با ورود سیگنال به مدار ، با هیچ تاخیری در خروجی ظاهر می‌شود.
اما میکسر های دیجیتال ، دارای مقادیری اجتناب ناپذیری از تاخیر هستند. این میزان می‌تواند کمتر از 1 میلی ثانیه باشد و یا به 10 میلی ثانیه نیز برسد که بستگی به مدل میکسرو نحوه ی کار آن دارد.
این میزان کم از تاخیرایرادی برای اسپیکر هایی که برای شنوندگان هستند یا حتی مانیتور ها ندارد. اما فقط در هنگام مانیتور های داخل گوش ، چه در استیج یا استدیو ها خواننده یا هنرمند ممکن است با تاخیر صدای خودرا بشنود که این کمی ناخوشایند است.
هر تبدیل آنالوگ به دیجیتال یا دیجیتال به آنالوگ در میکسر های دیجیتال ، یک تاخیر ایجاد خواهد کرد. اینسرت ها در این میکسر ها برای اتصالات افکت ها به باس های میکسر ، این تاخیر را دوبرابر خواهند کرد.
زیرا سیگنال باید دوبار تبدیل شود ، یک بار از آنالوگ به دیجیتال ، دوباره به آنالوگ برای افکت و دوباره از انالوگ به دیجیتال برای باس میکسر. همچنین ، در مبدل های فرمت دیجیتال ، مثلا از ADAT به AES3 نیز تاخیر ایجاد خواهد کرد.
در یک میکسر دیجیتال ، ممکن است چندین حالت مختلف دیگر برای تاخیر به وجود بیاید ، که بستگی به این دارد که DSP چقدر مشغول است و چقدر از باس های رابط استفاده کرده ایم.
اگر یک سیگنال را در دو مسیر و هرکدام را با روش های مختلف پردازش کنیم ، اثر فیلتر شانه ای ، روی سیگنال ها ممکن است اتفاق بیافتد. برخی از میکسر های دیجیتال دارای روش های ترکیبی برای تصحیح تاخیر و به حداقل رساندن آن هستند.
مقایسه سهولت استفاده میکسر های دیجیتال و آنالوگ
امروزه هنوز هم میکسر های آنالوگ پرطرفدار هستند و تقریبا می‌توان گفت که حالا حالا ها منسوخ نخواهند شد. آنها دارای ستون های اختصاصی برای سیگنال ، ناب های فیزیکی ، کلید ها و فیدر ها برای هر کانال هستند ، که برای بسیاری از افراد منطقی و آشنا هستند.
میکسر های انالوگ ، از نظر فیزیکی بسیار بزرگ هستند اما می‌توان به هر نقطه ی آن سریع دسترسی داشت و پارامتر ها را تغییر داد. میکسر های دیجیتال ، فضای فیزیکی را بسیار کاهش می‌دهند اما مشروط بر اینکه کاربر در اکثر اوقات فقط بتواند در لحظه یک کانال را تنظیم کند.
در ادامه میکسر های دیجیتال دارای صفحات مجازی و به صورت لایه لایه هستند. هر کدام از این صفحات مجازی دارای بانکی از فیدر ها برای کنترل یک قسمت است همانند کنترل AUX ها و اکولایزر ها.
این ترکیب لایه لایه بودن ممکن است برای برخی از کاربر ها گیج کننده باشد چون دسترسی مستقیم به هرکدام از تنظیمات مورد نیاز ندارند.
مقایسه کاربری میکسر های دیجیتال و آنالوگ
در میکسر های آنالوگ می‌توان مسیر صدا را بهتر درک کرد. البته میکسر های دیجیتال نیز برخی از راحتی های کار خود را دارند. مثلا برای اینکه یک کانال را عوض کنید ، نیاز نیست که کانکتور آن را در بیاورید ، بلکه میتوانید به راحتی ، هر ورودی را به هر کانالی که دوست داشتید ، اختصاص بدهید.
در دستی دیگر ، میکسر های دیجیتال ، اجازه می‌دهند که عمل خواندن و ویرایش اطلاعات ذخیره شده ، به آسان ترین روش انجام گیرد. فلش های یواس‌بی و دیگر ذخیره کننده های اطلاعات به کارگرفته می‌شوند تا اطلاعات ذخیره شده‌ی قبلی را به محلی جدید بیاورند.
در محل جدید مهندس صدا به راحتی اطلاعات را به میکسر داده و به سرعت آنرا تنظیم میکند. و به سرعت برای برنامه ی جدید آماده می‌شود.
برخی از میکسر های دیجیتال قابلیت ویرایش میکس به صورت آفلاین را می‌دهند. مثلا در یک نمایش ، مهندس صدا با سرعت می‌تواند صدا را به جای میکسر در لپ تاپ ویرایش کند و همزمان آنرا پخش کند که سرعت برخی از کارها را بالا می‌برد.
مقایسه کیفیت صدا میکسر های دیجیتال و آنالوگ
هردو میکسر آنالوگ و دیجیتال ، نیازمند پری آمپلی فایر آنالوگ برای میکروفون ها هستند. یک مدار با ضریب تقویت بالا که سیگنال ضعیف میکروفون را تقویت میکند.
تا حدی که با مقادیر کاری میکسر، مچ شود تا این نقطه ی کار هر دو میکسر با هم یکسان‌اند. در میکسر های دیجیتال ، بعد از پری آمپلی فایر میکروفون یک مبدل آنالوگ به دیجیتال وجود دارد.
در حالت ایده‌آل ، سعی می‌شود تا در این مرحله این پردازش به طور خاصی مهندسی می‌شود تا از کلیپ کردن سیگنال ، به خصوص توسط کانورتر ، جلوگیری شود.
پردازش سیگنال صوتی
در میکسر های دیجیتال ، پردازش و میکس کردن سیگنال در صورتی با بهترین کیفیت انجام می‌شود که هیچ کلیپ کردن و یا اشباعی در مدارات صورت نگیرد ( به خصوص بخش های آنالوگ).
همچنین ، در میکسر های آنالوگ نیز باید از اشباع شدن پری آمپلی فایر میکروفون و یا مدارات باس های رابط ، جلوگیری کرد. در میکسر های آنالوگ نویز هیس با فرکانس های بالا همیشه ممکن است وجود داشته باشد.
می‌توان با مدیریت صحیح میکسر، آنرا کاهش داد و فیدر ها و ولوم های گین کانال های استفاده نشده را کاملا بست. در میکسر های آنالوگ ، زیرمجموعه های روشن و استفاده نشده نیز ممکن است هیس را به وجود بیاورند.
در میکسر های دیجیتال این مشکل با نویز گیت ها رفع شده است. مدارات دیجیتالی اما نسبت به نویز هایی همجون فرکانس های رادیویی و موبایل نیز حساسیت بیش تری دارند. نویز را می‌توان با مدارات کاهش نویز و اکولایزر ها از بین برد.
در کل ، از نظر کیفیت صدا سخت است که گفته شود میکسر های آنالوگ بهتر هستند یا دیجیتال. بسیاری از صدابرداران حرفه ای ، در پاسخ به این سوال خواهند گفت که کیفیت صدا بیش تر به میکروفون و بلندگو بستگی دارد تا به میکسر ، زیرا هم در دیجیتال ها و هم در آنالوگ ها سعی می‌شود کیفیت صدا به بالاترین میزان ممکن برسد.
اما اینکه کدام یک بهتر باشند بستگی به جای مورد استفاده و تجربه ی صدابردار،و نوع ( مدل ) کنسول دارد.
ریموت کنترل
در گذشته ، میکسر های انالوگ آپشنی داشتند که بتوان از دستگاه های جداگانه برای کارهای پردازشی استفاده کرد. اما در میکسر های دیجیتال دیگر ارتباط دستگاه های دیگر با میکسر ، بسیار گسترش یافته است. حال دیگر ممکن است که عمل میکس صدا ها ، توسط یک کامپیوتر ، لپ تاپ ، تبلت و… انجام شود.
شبکه های کامپیوتری ، اجازه می‌دهند تا دستگاه هایی که با فاصله از هم قرار دارند ، با کامپیوتر شبکه شده و بتوان آنها را کنترل کرد. البته این را هم بگویم که نه تنها این امر مربوط به میکسر ها دیجیتال است بلکه باند های اکتیو جدید هم دارای این قابلیت می‌باشند.
محبوبیت
تفاوت قیمت بسیار زیادی بین میکسر های دیجیتال و آنالوگ وجود دارد. شما با استفاده از میکسر های آنالوگ با هزینه خیلی کمتر میتوانید کار میکس صدا را انجام دهید. از طرفی میکسر های آنالوگ به دانش کمتری نیاز دارند و در صورت خرابی ، تعمیر دستگاه شامل هزینه کمتری می‌شود.
هزینه کار یک صدابردار که با میکسر دیجیتال کار میکند به مراتب از یک صدابردار که با میکسر آنالوگ کار میکند بیشتر است. همچنین ایجاد افکت در میکسر دیجیتال به مراتب سخت تر از یک میکسر آنالوگ است چون در میکسر های یجیتال متغیر ها و پارامتر های بیشتری برای تنظیم افکت تعریف می‌شود.
میکسر های دیجیتال نیاز به مراقبت بیشتری دارند و ممکن است به خاطر ارزشمند تر بودن راحت تر سرقت شوند. از طرفی پلاگین ها و نرم افزار نصب شده روی برخی از این میکسر ها هر چند وقت یکبار نیاز به بروزرسانی دارند.
با لحاظ همه مواردی که در بالا توضیح دادم با این وجود که میکسر های دیجیتال قابلیت های بیشتری دارند ولی میکسر های آنالوگ همانند دایناکورد دارای تقاضای بیشتری در کشور جمهوری اسلامی ایران می‌باشند.
از نظر قیمتی در ایران به جز شرکت ها و مجموعه های بزرگ، سایر سازمان های تجاری قدرت خرید و استفاده از میکسر های دیجیتالی را ندارند. علاوه بر این در خیلی از موارد شما اصلا نیازی به هزینه زیادی برای خرید میکسر دیجیتالی ندارید و وجود یک میکسر آنالوگ کافی می‌باشد.