انواع مدیا های ارتباطی

انواع مدیا های ارتباطی

منظور از مدیا زیر ساخت و راه ارتباطی می‌باشد. چیزی که من می‌خواهم در این بخش به شما توضیح بدم انواع مدیا های ارتباطی هست.

انواع مدیا ها در شبکه به دسته بندی زیر تقسیم می‌شوند:

  • کابل های Coaxial
  • کابل های Twisted-pair
  • کابل های Optical Fibers

در ادامه من هر کدام از این موارد را به شما توضیح می‌دهم.

کابل های Coaxial

کلمه Coaxial در زبان فارسی به معنای هم محور می‌باشد. در حال حاظر در مورد بسیاری از دوربین های مدار بسته از این کابل ها استفاده می‌شود. برخی از این کابل ها دارای دو رشته سیم دیگر در کنار کابل اصلی برای انتقال برق نیز هستند.

البته کاربرد کابل های Coaxial بسیار وسیع تر از این است که صرفا در دوربین های مداربسته استفاده شود. در خیلی از موارد برای انتقال سیگنال ها و امواج از کابل های Coaxial استفاده می‌کنند که یک نمونه از آن کابل های آنتن در ساختمان های مسکونی می‌باشد.

 

اجزای کابل های Coaxial

 

کابل های Coaxial از بخش های زیر تشکیل شده اند:

  • روکش یا عایق خارجی
  • رسانای افشان
  • روکش یا عایق داخلی
  • مغزی یا core

در کابل های Coaxial وظیفه عایق داخلی این است که مانع از اتصال رسانای افشان با core شود. خود کابل های Coaxial نیز بر اساس نوع مغزی و میزان سیگنالی که می‌توانند از خود عبور دهند دارای انواعی می‌باشند.

در برخی از کابل های Coaxial خود مغزی از چند Core به هم تابیده شده تشکیل شده است. اگر دقت کنید رسانای افشان نیز بصورت کاملا منظم به دور عایق داخلی بافته شده. دلیل این امر این است که امواج القایی خارجی و میدان های الکتریکی کمتر باعث ایجاد اختلال در سیگنال کابل شود.

انواع کابل های Coaxial

کابل های Coaxial از دو نظر قابل دسته بندی می‌شوند. اول اینکه این کابل ها انواع مختلفی دارند و بر اساس نوعی که دارند تقسیم بندی می‌شوند. دوم اینکه این کابل ها بر اساس آمپدانسی که دارند تقسیم بندی می‌شوند.

انواع کابل های Coaxial تا آنجایی که من میدانم خود به 4 دسته زیر تقسیم بندی می‌شوند:

  • RG6
  • RG11
  • RG59
  • RG60

از کابل های RG6 برای اتصال تلویزیون ها به آنتن های مرکزی و ماهواره های خانگی استفاده می‌شود. تقریبا می‌توان گفت این نوع از کابل های Coaxial ضعیف ترین آن ها در انتقال سیگنال می‌باشد. کلا کابل های RG6 قدیمی ترین نوع کابل های Coaxial محسوب می‌شوند.

از کابل RG11 در ساختمان های تجاری و مجتمع های بزرگ استفاده می‌شود. در کل کاربرد این نوع از کابل های Coaxial انتقال سیگنال در فواصل طولانی می‌باشد.

از کابل های RG59 معمولا در انواع دوربین های مداربسته استفاده می‌شود. البته دوربین های پیشرفته معمولا تحت شبکه کنترل می‌شوند و نیازی به این کابل Coaxial ندارند.

RG60 این نوع از کابل برای انتقال اطلاعات با حجم بالا مورد استفاده قرار می‌گیرد و این نوع از کابل توانایی بیشترین حجم انتقال اطلاعات را در بین کابل های Coaxial دارد. برخی از تلویزیون ها که از کیفیت بالایی برای پخش تصاویر استفاده می‌کنند از کابل های RG60 استفاده می‌کنند.

کابل های Coaxial از نظر امپدانس به دو دسته زیر تقسیم بندی می‌شوند:

  • 50 اهم
  • 75 اهم

در مقاله انواع توپولوژی های شبکه های کامپیوتری ما در مورد کابل های شبکه های Thick net و Thin net در توپولوژی BUS صحبت کردیم. من در اینجا قصد ندارم همان مطالب را برای شما تکرار کنم.

و ترجیه می‌دهم بصورت خلاصه این مورد را به شما یادآوری کنم که در شبکه‌های Thin net به دلیل امپدانس کمتر طول کابل کشی شما حداکثر می‌تواند 185 متر باشد ولی در شبکه های Thick net بدلیل وجود امپدانس بیشتر طول کابل کشی شما می‌تواند بصورت استاندارد تا 500 متر نیز افزایش یابد.

کانکتور های کابل های Coaxial

به جز یکسری موارد خیلی محدود که کابل های Coaxial به صورت مستقیم و یا با کانکتور های اختصاصی مورد استفاده قرار می‌گیرند، معمولا از کانکتور های BNC برای اتصال کابل های Coaxial استفاده می‌شود.

خود این کانکتور ها دارای دو نوع می‌باشند:

برخی این کانکتور ها با استفاده از دستگاه های مخصوص به کابل شما پرس می‌شوند و مورد استفاده قرار می‌گیرند ولی در نوع دیگر مغزی کابل Coaxial با یک پیچ به کانکتور محکم می‌شود و یک گیره فلزی در عین حال که اتصال با رسانای افشان را برقرار می‌کند؛ کابل را نیز نگه می‌دارد.

 

کانکتور های کواکسیال

 

در دوربین های فیلم برداری که نوع کانکتور آن‌ها از نوع BNC می‌باشد، معمولا از نوع کانکتور پرسی BNC استفاده می‌کنند. همچنین خیلی از دوربین های مداربسته شامل این نوع کانکتور می‌باشد.

در پشت تلویزیون ها و برای اتصال آنتن های دستگاه ها از کانکتور پیچی BNC استفاده می‌شود. کابل های Coaxial این قابلیت را دارند که هر نوع اطلاعاتی را از خود عبور دهند ولی معمولا از آنها برای انتقال تصاویر استفاده می‌شود.

برخی از میکسر های دیجیتالی صدا نیز این قابلیت را دارا هستند که سیگنال های مربوط به صدا و تصویر را از این کانکتور ها دریافت و بر روی آن کار کنند.

کابل های Twisted-pair

Twisted-pair به معنای زوج به هم تابیده شده می‌باشد و منظور از کابل های Twisted-pair کابل هایی هستند که تعداد سیم های تشکیل شده اند که دو به دو به یکدیگر تابیده شده باشند.

شاید اولین سوالی که به ذهن شما برسد این است که چرا باید این کابل ها به یکدیگر تابیده شده باشند؟ در واقع این کابل‌ها اینگونه اثر مغناطیسی یکدیگر را خنثی می‌کنند. در نتیجه میزان اثر مغناطیسی که از خود این کابل ها و کابل های مجاور به این کابل ها ایجاد می‌شود، حداقل تاثیر را بر روی سیگنال این کابل ها خواهد داشت.

کابل های Twisted-pair مخابراتی

کابل های Twisted-pair مخابراتی برای انتقال داده های مخابراتی مورد استفاده قرار می‌گیرند. این کابل ها با توجه به کاربرد و استفاده ای که دارند از تعداد زوج (pair) و جنس های متفاوتی تشکیل شده اند.

برای تشخیص بهتر این زوج های بهم تابیده شده یکسری استاندارد اصلی تعریف شده است که در واقع تمامی کارخانه های تولید کابل بر اساس این استاندارد ها این کابل ها را تولید می‌کنند.

برای مثال در مورد رنگبندی این کابل های Twisted-pair مخابراتی یکسری رنگ اصلی و رنگ فرعی وجود دارد که من در جدول زیر این رنگبندی ها را به شما توضیح خواهم داد.

ردیف

رنگبندی اصلی

رنگبندی فرعی کابل

1

سفید

آبی

2

قرمز

نارنجی

3

مشکی

سبز

4

زرد

قهوه ای

5

بنفش

طوسی

 

در کابل های Twisted-pair هر رنگ اصلی می‌تواند با هر رنگ فرعی ترکیب و به یکدیگر تابیده شوند ولی شما هیچگاه ترکیب دو زوج سفید را نخواهید داشت. منظور این است که هیچگاه دو رنگ اصلی و یا دو رنگ فرعی به یکدیگر تابیده نمی‌شوند.

عکس زیر 25 زوج Twisted-pair را نشان می‌دهد که از ترکیب رنگ های جدول بالا تولید شده است:

 

ترکیب رنگی کابل های Twisted-pair

 

در واقع بصورت استاندارد در همه جای دنیا زوج اول کابل های Twisted-pair از ترکیب رنگ های سفید-آبی تشکیل شده اند. سپس زوج بعدی رنگ های کابل های Twisted-pair، سفید نارنجی می‌باشند و به همین صورت این ترکیب ادامه می‌یابد تا رنگ اصلی سفید با تمامی رنگ های فرعی ترکیب شود.

سپس نوبت رنگ اصلی بعدی می‌باشد که تک تک با رنگ های فرعی ترکیب شود. رنگ اصلی بعدی قرمز می‌باشد. این بدان معناست که زوج ششم از کابل های Twisted-pair در همه جای دنیا از ترکیب رنگ های قرمز-آبی متشکل می‌باشد.

ترکیب رنگ های بالا در کابل های مخابراتی Twisted-pair 25 زوج کابل می‌سازد ولی تعداد زوج (pair) کابل های مخابراتی در مواردی به چند صد زوج نیز می‌رسد. در اینجا کاری که کارخانه های تولید این کابل ها انجام می‌دهند این است که دور این 25 عدد زوج یک کاور سفید-آبی می‌پیچند.

سپس 25 عدد زوج بعدی که درون کابل قرار می‌گیرند دورشان یک کاور سفید نارنجی پیچیده می‌شود و به همین ترتیب ادامه پیدا می‌کند. اگر این روند 4 بار ادامه پیدا کند ما 100 کابل به هم تابیده شده خواهیم داشت و با همین ترکیب می‌توان 625 عدد زوج بهم تابیده ساخت.

در بیشتر موارد کارخانه تولید کننده کابل تنها یک نوار رنگی به جای کاور به دور کابل ها می‌کشد. چون عملا وجود یک نوار رنگی نیز می‌تواند دسته بندی کابل ها را مشخص کند و نیازی به وجود کاور نیست.

 

کابل های Twisted-pair مخابراتی

 

سوکت های کابل های مخابراتی

4P2C RJ9 Connector

این دسته از کانکتور ها معمولا برای اتصال تلفن ها استفاده می‌شوند. در کل یک زوج بهم تابیده شده به این نوع از کانکتور متصل می‌شود.

4P4C RJ9 Connector

در مورد سانترال ها و تلفن هایی که به دستگاه های سانترال متصل است معمولا سعی می‌شود از این کانکتور ها استفاده شود. به این کانکتور 2 زوج بهم تابیده متصل می‌شود و در تلفن ها علاوه بر سیگنال های اصلی ، از طریق زوج دیگر یک دیتای دیگر نیز انتقال پیدا می‌کند.

در برخی از موارد برای اتصال برخی از مودم های ADSL و VDSL نیز از این نوع از کانکتور استفاده می‌شود. البته این مورد بستگی به نوع کابل کشی ساختمان نیز دارد.

6P4C RJ11 Connector

این نوع از کانکتور ها دقیقا همانند کانکتور های 4P4C RJ9 Connector هستند، با این تفاوت که در این نوع از کانکتور ها شما دو پین خهالی خواهید داشت. در عمل این دو کانکتور هیچ تفاوتی با یکدیکر نخواهند داشت و تنها تفاوت در قالب طراحی آنهاست.

6P6C RJ11 Connector

در خیلی موارد از این کانکتور برای کابل های مخابراتی استفاده نمی‌شود. این کانکتور قابلیت اتصال سه زوج سیم را دارد و برای کار های خیلی کمی از آن استفاده می‌شود.

 

سوکت های کابل های مخابراتی

 

در استاندارد هایی که در شکل بالا مشاهده می‌کنید، شاید متوجه معنی و مفهوم P و C شده باشید. 6P به این معناست که این کانکتور دارای 6 بخش برای قرار گرفتن پین می‌باشد و 4C به این معناست که از این 6 قسمت تنها بر روی 4 قسمت فلز برای اتصال به سیم و کانکتور قرار دارد.

کابل های Twisted-pair در شبکه

کابل های Twisted-pair در شبکه همانند Twisted-pair در کابل های مخابراتی می‌باشند با این تفاوت که رنگبندی این کابل ها متفاوت است. این کابل ها 4 زوج به هم تابیده شده (4 pair) دارند. رنگ بندی این کابل ها به این گونه است که رنگ سفید با 4 رنگ فرعی ترکیب می‌شود و هر کدام از این 4 رنگ فرعی نیز یکبار تکرار می‌شوند.

ردیف

ترکیب

حاصل ترکیب

1

رنگ اصلی سفید + رنگ فرعی آبی

سفید – آبی

2

رنگ فرعی آبی

آبی

3

رنگ اصلی سفید + رنگ فرعی نارنجی

سفید – نارنجی

4

رنگ فرعی نارنجی

نارنجی

5

رنگ اصلی سفید + رنگ فرعی سبز

سفید – سبز

6

رنگ فرعی سبز

سبز

7

رنگ اصلی سفید + رنگ فرعی قهوه‌ای

سفید – قهوه‌ای

8

رنگ فرعی قهوه‌ای

قهوه‌ای

 

 

کابل های Twisted-pair در شبکه

 

ساختار کابل های Twisted-pair

خود کابل های Twisted-pair در شبکه های کامپیوتری بر اساس نوع ساختار، دارای انواعی می‌باشند:

  • UTP
  • STP
  • FTP
  • SFTP

حروف TP در انهای هر کدام از انواع بالا مخفف کلمات Twisted-pair می‌باشند. در ادامه توضیح کوتاهی راجب هر کدام از این انواع به شما می‌دهم:

UTP

کابل های شبکه UTP یا un shielded twisted pair کابل هایی می‌باشند که هیچ شیلدی ندارند. در واقع این نوع از کابل ها هیچ محافظ و شیلدی به دور کابل ندارند و تنها محافظ خود پوسته پلاستیکی کابل می‌باشد.

 

UTP Twisted-pair

 

از این کابل ها معمولا در مکان هایی استفاده می‌شود که نویز و القای مغناطیسی در آنجا وجود ندارد. چون این کابل ها دای هیچگونه محافظی نیستند و عبور یک کابل برق از کنار این نوع از کابل ها می‌تواند به راحتی باعث ایجاد نویز در شبکه شما شود.

STP

کابل های STP یا shielded twisted pair برخلاف کابل های UTP دارای یک شیلد بافته شده به دور سیم می‌باشند که این شیلد هم باعث افزایش مقاومت سیم می‌شود و هم باعث کاهش تاثیر القای مغناطیسی کابل های دیگر بر روی این نوع از کابل خواهد شد.

 

STP Twisted-pair

 

البته ما در بحث شبکه خیلی روی مقاومت سیم بحث نمی‌کنیم و بیشتر اولویت ما در استفاده از تجهیزات برای کاهش نویز پذیری می‌باشد. قطعا شما اگر بصورت استاندارد کابل کشی انجام دهید نباید خیلی به فکر مقاومت های سیم ها باشید چون این سیم ها از داخل داکت عبور می‌کنند و قرار نیست چیزی به آنها آسیب برساند.

FTP

کابل های FTP یا foil twisted pair کابل هایی هستند که به دور هر کدام از pair های کابل یک فویل پیچیده شده تا میزان نویز ایجاد شده توسط القای مغناطیسی دیگر pair ها را کاهش دهد. در واقع این foil باعث محافظت هر زوج از دیگر زوج های کابل می‌شود.

 

FTP Twisted-pair

 

SFTP

کابل های SFTP یا shielded foil twisted pair کابل هایی می‌باشند که علاوه بر شیلد، دور هر زوج یک foil نیز پیچیده شده است. این کابل ها کلفت تر از انواع دیگر کابل های شبکه می‌باشند و به راحتی انعطاف پذیر نیستند. همچنین اتصال کانکتور به این نوع از سیم ها کمی دشوار تر از کابل های UTP می‌باشند.

 

SFTP Twisted-pair

 

ولی از لحاظ دوام و کارایی این نوع از کابل ها خیلی بهتر از UTP است. معمولا در مکان هایی که دسترسی دشوار تر و سخت تر است سعی می‌کنند از این کابل ها استفاده شود چون نویز کمتری بر روی دیتای عبوری از این کابل ها تاثیر می‌گذارند و همچنین این کابل ها دوام بیشتری نسبت به سایر کابل های شبکه دارند.

خود این چهار نوع کابلی که ما در بالا توضیح دادیم بر اساس جنس به کار رفته در محصول تولید شده و نوع قرارگیری اجزا توسط کارخانه های تولید کننده نیز دسته بندی می‌شوند. شاید شما با کابل هایی روبه رو شوید که از لایه های بیشتری نیز تشکیل شده باشند.

معمولا این محصولات بصورت سفارشی تولید می‌شوند و برای آنها استانداردی بصورت جهانی و بین المللی تعریف نمی‌شود. برای مثال اگر شما در اینترنت کابل های double shielded را جستوجو کنید حتما آنها را مشاهده می‌کنید.

دسته بندی کابل های شبکه بر اساس category

علاوه بر نوع ساختاری که کابل های شبکه دارند و با آن دسته بندی می‌شوند، ما در کابل های شبکه با مفهوم دیگری بنام category یا CAT نیز آشنا می‌شویم. Category دسته بندی از کابل های شبکه می‌باشد که تایین کننده حداکثر میزان پهنای باند کابل در شبکه ها می‌باشد.

هرچه عدد CAT نوشته شده روی یک کابل شبکه بیشتر باشد، میزان بیچیده شدن سیم های کابل نیز بیشتر است و سرعت تبادل دیتا و میزان دیتایی که کابل در یک ثانیه می‌تواند انتقال دهد نیز با این عدد افزایش پیدا می‌کند.  من در جدول زیر مشخصات این category ها را برای شما تهیه کرده‌ام.

ردیف

نوع category

حداکثر انتقال Data

حداکثر کابل کشی

نوع کابل

1

CAT1

1 مگابیت بر ثانیه

-

Twisted pair

2

CAT2

4 مگابیت بر ثانیه

-

Twisted pair

3

CAT3

10 مگابیت بر ثانیه

100 متر

Twisted pair

4

CAT4

16 مگابیت بر ثانیه

100 متر

Twisted pair

5

CAT5

100 مگابیت بر ثانیه

100 متر

Twisted pair

6

CAT5e

1 گیگابیت بر ثانیه

100 متر

Twisted pair

7

CAT6

10 گیگابیت بر ثانیه

100 متر

Twisted pair

8

CAT6a

10 گیگابیت بر ثانیه

100 متر

Twisted pair

9

CAT7

10 گیگابیت بر ثانیه

100 متر

Twisted pair

10

CAT8

40 گیگابیت بر ثانیه

30 متر

Twisted pair

 

البته کابل های CAT1 تا CAT4 در شبکه های کامپیوتری دیگر مورد استفاده قرار نمی‌گیرند و در واقع منسوخ شده اند. از کابل های CAT1 در شبکه های مخابراتی قدیمی برای تلفن های قدیمی استفاده می‌شد. کابل های CAT2 نیز تنها در توپولوژی های token ring networks در گذشته مورد استفاده قرار می‌گرفت.

شاید جدول بالا برای شما این سوال را بوجود آورد که کابل های CAT6 و CAT7 چه تفاوتی با یکدیگر دارند؟

کابل های CAT6 و CAT6a تنها تا 55 متر طول قدرت انتقال 10 گیگابیت بر ثانیه را دارا می‌باشند. این در حالی است که کابل های CAT7 تا 100 متر هم می‌توانند این حجم از دیتا را در ثانیه انتقال دهند.

کانکتور های کابل های شبکه

تنها کانکتوری که برای اتصال کابل های شبکه استفاده می‌شود، کانکتور RJ-45 می‌باشد که خود این کانکتور بر اساس جنس و نوع فلزی که در آن به کار رفته مدل های مختلفی دارد و این کانکتورها معمولا بر این اساس که چه نوع کابل شبکه ای با چه category به آن متصل می‌شود دسته بندی می‌شوند.

در مورد اتصال کابل ها به این نوع کانکتور دو نوع رنگبندی وجود دارد که بصورت استاندارد با T-568A و T-568B شناخته می‌شوند. البته در شبکه های کامپیوتری به طور معمول از استاندارد T-568B استفاده می‌شود. شما می‌توانید در تصویر زیر آنها را مشاهده فرمایید:

 

کانکتور های کابل های شبکه

 

شاید برای شما سوال شود که مگر نمی‌شود از رنگبندی های دیگری برای اتصال این کابل ها استفاده نمود؟

در واقع شما می‌توانید از هر نوع رنگبندی که خواستید برای کابل های شبکه خود استفاده نمایید. ولی در صورتی که شما از این استاندارد ها استفاده نکنید ممکن است دو مشکل برای شما بوجود آید:

-معمولا این استاندارد ها به گونه ای طراحی شده اند که کمترین نویز متوجه شبکه شما شود. در صورت استفاده نکردن از این استاندارد ها ممکن است نویز زیادی متوجه شوبکه شما شود.

-شما همیشه مسئول یک شبکه نیستید. ممکن است پس از مدتی فرد دیگری قصد فعالیت بر روی شبکه شما را داشته باشد. با این وضعیت او باید بتواند به راحتی با دانستن این استاندارد ها کابل کشی های مورد نیاز خود را انجام دهد.

اتصال کانکتور به کابل های شبکه

ممکن است در شبکه های کامپیوتری شما دو نوع کابل شبکه را مشاهده کنید.

Crossover

زمانی یک کابل شبکه Crossover یا ضربدری می‌باشد که یکی از کانکتور های کابل شبکه بصورت T-568B متصل شده باشد و کانکتور دیگر کابل بصورت T-568A متصل شده باشد. البته این نوع از کابل در حال حاضر غیر مرسوم هستند و ئر گذشته از آنها برای اتصال دو کامپیوتر و یا دو سوییچ به یکدیگر استفاده می‌شد.

Straight

کابل های Straight یا مستقیم کابل هایی هستند که هر دو سر آنها کانکتور های RJ-45 بصورت T-568B یا T-568A متصل شده باشد. یعنی برای مثال شما یک کابل داشته باشید که در هر دو سر این کابل کانکتور های Rj-45 با استاندارد T-568B متصل شده باشد.

از این نوع از کابل ها برای اتصال سوییچ ها به کامپیوتر ها استفاده می‌شود. در حال حاضر کارت های شبکه هوشمند تر از گشته هستند و شما هر نوع کابل را به هر دستگاهی که متصل نمایید خود کارت شبکه نوع کابل را تشخیص می‌دهد و شما در اتصال کابل ها با مشکلی روبه رو نمی‌شوید.

کابل های Fiber optic

کابل های فیبر نوری پرسرعت ترین کابل ها برای انتقال Data محسوب می‌شوند. این کابل ها سرعت بسیار بیشتری نسبت به کابل های دیگر شبکه دارند. همچنین هزینه پیاده سازی شبکه با استفاده از این کابل ها به مراتب بیشتر از سایر کابل ها می‌باشد.

 

کابل های Fiber optic

 

از فواید شبکه های فیبر نوری می‌توان به موارد زیر اشاره نمود:

  • امنیت بالا
  • نویز ناپذیری
  • وزن کم
  • پهنای باند بالا
  • سرعت انتقال زیاد

همچنین کابل های فیبر نوری از محدودیت های کمتری برای کابل کشی برخوردارند. در کابل های فیبر نوری به دلیل ساختاری که وجود دارد ما به آسانی نمی‌توانیم آنها را به یکدیگر متصل کنیم. ارتباط دهنده کابل های فیبر نوری دستگاهی بنام فیوژن می‌باشد که این کار را به آسانی برای ما انجام می‌دهد.

انواع کابل های Fiber optic

کابل های فیبر نوری دارای دو نوع مختلف می‌باشند که در ادامه ما هر یک از این انواع را برسی می‌کنیم:

Single mode

Core یا هسته این کابل ها از کابل های Multi mode کوچکتر می‌باشد. به گونه ای که قطر این هسته در کابل های Fiber optic مدل Single mode بین 8.3 تا 10 میکرون می‌باشد. پهنای باند کابل های Single mode در مسافت های طولانی بیشتر از Multi mode می‌باشد.

 ولی برای این نوع از کابل هیا فیبر نوری حتما باید از منبع نوری با طیف باریک استفاده نمود. این یعنی شما برای این نوع از کابل های فیبر نوری حتما باید از لیزر استفاده نمایید. هزینه پیاده سازی شبکه توسط کابل های Single mode کمتر از Multi mode می‌باشد.

اما این کابل ها قدرت این را دارند که تا 80 کیلومتر اطلاعات شما را انتقال دهند. همچنین چون نور داخل این نوع کابل های فیبر نوری فقط بصورت مستقیم حرکت می‌کند، سرعت انتقال این کابل ها نیز به نسبت Multi mode بیشتر است.

Multi mode

این نوع از کابل ها دارای هسته کلفت تری می‌باشند و قطر این هسته بصورت استاندارد 50 الی 100 میکرون است. شما با استفاده از این کابل می‌توانید تا 400 متر Data را انتقال دهید. همچینین این نوع کابل به دلیل کم هزینه تر بودن به نسبت کابل های Single mode کاربرد های فراوان تری دارند.

برای مثال در بسیاری از دیتا سنتر ها و مجتمع های اداری از این نوع کابل برای انتقال Data استفاده می‌شود چون هم هزینه آن کمتر است و هم اینکه در مجموعه ها شما عملا بیش از 400 متر کابل کشی نخواهید داشت. همچنین منبع نوری این نوع از کابل های فیبر نوری لازم نیست حتما لیزر باشد و شما می‌توانید از LED نیز برای این نوع از کابل استفاده کنید.

در صورتی که شما در مسافت های طولانی قصد استفاده از کابل های فیبر نوری از نوع Multi mode را داشته باشید باید از دستگاه هایی به نام Repeater استفاده نمایید که استفاده از این دستگاه ها پر هزینه است.

کاری که دستگاه های Repeater انجام می‌دهند تولید مجدد سیگنال ها و امواج یک کابل است. توجه کنید که این دستگاه ها امواج را مجددا تولید می‌کنند و امواج از پیش تولید شده را تقویت نمی‌کنند.

 

انواع کابل های Fiber optic

 

این مقاله را به زبان دیگر ببینید:

انصراف از نظر