برسی اکولایزر ها در میکسر
در کانال میکسر ، گزینه ای برای کاهش یا افزایش یک مقدار خاصی از پهنای باند فرکانسی وجود دارد که به آن اکولایزر داینامیک می‌گوییم.
میکسر های ارزان و کوچک ، فقط دارای بیس و تریبل هستند. برخی دیگر از میکسر ها ، دارای سه باند فرکانسی لو ( پایین ) – مید ( وسط ) – و های ( بالا ) هستند.
در انواع پیشرفته تر، روی باند میدرنج مانور می‌دهند ، ممکن است دارای چهار باند فرکانسی باشند ، که میدرنج به دو قسمت های-مید و لو-مید باشد.
اما،در بسیاری از میکسر ها ، از اکولایزر پارامتریک در میدرنج ، استفاده می‌کنند.
در بسیاری از میکسر ها ، یک اکولایزر گرافیکی با تعداد کانال بین 5 تا معمولا 10 باند فرکانسی ، در قسمت خروجی و مستر وجود دارد.
این اکولایزر برای کنترل تن صدا در مرحله نهایی ، که روی صدای تمامی کانال ها اثر گذار است.
اکولایز آنالوگ و دیجیتال
در برخی از میکسر های دیجیتال این اکولایز به صورت دیجیتال اعمال می‌شود که به تعداد باند محدود نمی‌باشد.
خارج از بحث میکسر ها دستگاه های اکولایزر وجود دارند که سیگنال های صدا را با افکت اکولایزر دلخواه شما تنظیم می‌کنند.
که برخی از این دستگاه ها به صورت دیجیتالی و برخی دیگر به صورت آنالوگ کار می‌کنند.
معمولا اکولایزر های آنالوگ محبوب تر از اکولایزر های دیجیتالی هستند که این چند علت دارد:
- اول اینکه قیمت اکولایزر های آنالوگ پایین تر است.
- اکولایزر های دیجیتال دارای تاخیر زمانی نسبت به اکولایزر های آنالوگ هستند.
- برای کارهای لایو استفاده از اکولایزر های آنالوگ راحت تر و سریع تر است.
در میکسر های کمپانی دایناکورد برای هر لاین بین 3 تا 4 ولوم اکولایز داینامیک طراحی شده است.
و برای خروجی مستر هم یک اکولایز آنالوگ که بسته به مدل دستگاه دارای 9 تا 15 باند ( فیدر های ولوم مربوط به اکولایزر ) است قرار دارد.
این اکولایزر آنالوگ معمولا در سمت راست میکسر های آنالوگ وجود دارد.